The convention

26 aug 2008, 23:28
Amerikanen zijn knettergek… and i love it!

Het verkiezingsgeweld in Amerika is sinds gisteren pas echt losgebarsten nadat de Democratic National Convention van start is gegaan in Denver. Voor mij meer dan genieten want al sinds de brugklas houdt de Amerikaanse politiek me bezig. Ik moest ooit een spreekbeurt houden over JFK. Vanaf dat moment raakte ik geintrigeerd door deze man. In de loop der jaren leerde ikhem door boeken, internet, tv en films kennen en ontwikkelde ik een enorme bewondering voor hem. De laatste jaren werd deze bewondering overigens wel overtroffen door zijn jongere broer Robert toen ik me meer in zijn leven ging verdiepen. Als me nu iemand vraagt wie mijn grootste politieke held ooit is dan is het antwoord stevast RFK.

Mede door mijn interesse in de Kennedy-clan breidde mijn interesse zich ook uit tot de rest van de Amerikaanse politiek. Ik ben sowieso al een redelijke nieuwsjunkie, maar nu met de verkiezingen kan ik natuurlijk helemaal mijn lol op. Ik speur dagelijks alle amerika blogs af, verslind de nodige boeken (momenteel zit ik middenin “the audacity of hope”) en CNN staat zowat non-stop aan als ik thuis ben. Heerlijk vind ik het, ik weet niet wat het is… Is het het extreme aspect van de amerikaanse politiek? Is het het show gehalte? Of is het het feit dat het zo verschrikkelijk beangrijk is voor de wereld?

Ikzelf ben een liberaal in hart en nieren. Naar mijn mening de enige juiste politiek-maatschappelijke stroming naar mijn idee. Ik kan er tot vervelends toe over doorratelen, maar laat ik me nu maar even beperken tot de aankomende verkiezingen. Als liberaal ben je in Amerika in de minderheid. Echte liberalen zijn er zeldzaam. Vandaar dat ik het ook meer dan prachtig vind dat Amerika nu al voor de 2e verkiezing achter elkaar een liberale presidentskandidaat heeft (Kerry in 2004, Obama in 2008). En sinds vorige week zelfs ok nog een liberale running mate! Barack Obama is fantastisch… De manier waarop hij de gedoodverfde democratische kandidaat (Clinton) in de primaries verlsloeg was fantatisch. Wat er nu gebeurt in Amerika is history in the making. Ik zie in Obama telkens weer parallellen tussen RFK en hemzelf. Eindelijk weer een kandidaat van de hoop, een kandidaat die het juiste voorheeft met alle lagen van de bevolking en een kandidaat die Amerika’s positie in de wereld weer correct gaat neerzetten.

Gisteravond heb ik genoten van de jongste Kennedy broer Edward. Zelfs met een hersentumor gaat hij er 100% voor. Zijn korte maar ontzettend krachtige speech was prachtig. Dit is de one and only chance voor de democraten om af te rekenen met het verleden, om een nieuwe start te maken en om de dramatische Bush-Clinton-Bush jaren definitief af te sluiten. Over een paar uurtjes komt de cruciale speech van Hillary, laten we hopen dat ze nu eindelijk haar plaats kent en voor de volle 100% achter Obama te gaan staan en vooral geen gekke dingen doet. Daarna is het wachten tot de grote speeches van Joe Biden (woensdag) en Obama zelf (donderdag).

Ik hoop van ganser harte dat Obama de oude man (McCain) verslaat, maar ik ben er niet gerust op. De Republikeinen zijn sluw en gemeen en kunnen als geen ander een keiharde maar in Amerika zeer effectieve campagne voeren. Veel mensen hoor ik de laatste tijd roepen dat McCain beter zou zijn voor Europa dan Obama. Bullshit. McCain (Bush III) zal, indien gekozen, een ramp worden voor e Amerikaanse economie. En daardoor dus ook voor de Europese economie.

Op vakantie in Californie proefde ik overal de opgewondenheid over de verkiezingen en vooral over Obama. Amerika is toe aan een man als Obama als president. Maar zijn de “red-states” hier ook van overtuigd? Ik vrees van niet… Veel Amerikanen zijn, het moet gezegd, nog niet toe aan een zwarte president. Tel daarbij de gemeenheid van McCain en zijn Republikeinse partij op en de overwinning is nog niet binnen. Ga maar na… McCain blundert regelmatig, voert enkel een negatieve campagne en heeft inhoudelijk erg weinig te vertellen. Wat hij al inhoudelijk te vertellen heeft raakt kant nog wal. En toch loopt Obama in e peilingen niet uit op hem…

Anyway, ik ga de komende twee maanden meer dan genieten van wat wel “de grootste show op aarde” wordt genoemd en ik hoop van ganser harte dat Obama “the next president of the United States of America” gaat worden.