Fleetwood Mac

Ik zit nog steeds te zweven en na te genieten van de heerlijke avond die ik gisteren heb gehad. Een lang gekoesterde wens ging eindelijk in vervulling: Fleetwood Mac een keer live zien. Toegegeven, ik baalde dat Christine McVie niet aan de Unleashed Tour deelnam, maar dat mocht de pret niet drukken. Het concert was binnen een kwartier uitverkocht, maar mij was het gelukt kaartjes te scoren :-)

Grace was jammergenoeg hartstikke ziek en moest het concert aan zich voorbij laten gaan. Martin had daarom haar kaartje overgenomen. Zo kon hij alsnog naar het concert en hoefde ik niet alleen te gaan. Om kwart over drie zijn we vertrokken. Twee-en-een-half uur in de auto met de CD Rumours zo hard mogelijk en we waren in Rotterdam. Vervolgens lekker gegeten bij een Arabisch restaurant en toen richting Ahoy. Zitplaatsen bij een concert zijn altijd even wennen maar we hadden een perfect zicht op het podium.

Een concert is voor mij geslaagd als ik minimaal twee kippenvel-momenten te pakken heb. Ik had er wel tig dit concert… Om kwart over acht kwamen Mick, John, Lindsey en Stevie op. Met Monday Morning werd meteen de toon gezet, heerlijk. Eindelijk hoorde en zag ik de band waar ik al jaren heen luister live. Stevie is klein en Mick is groot, zo viel me direct op. Mick Fleetwood is een enorme man. Van het begin tot het einde van het concert ging hij helemaal op in het drummen. De pretoogjes zijn de hele avond zichtbaar, zelden gezien dat iemand met zo’n plezier achter zijn drumstel zit. En wat kan hij heerlijk drummen! Zo bewees hij optimaal tijdens de drumsolo in het nummer World Turning. John McVie op de basgitaar is ook nog steeds meer dan goed. Al is hij minder aanwezig op het podium dan de andere bandleden. Lindsay Buckingham was fenomenaal. Het eerste kippenvelmoment had ik te pakken met het nummer Go Insane. Lindsey alleen op het podium met zijn gitaar in het donker met enkel de spot op hem gericht. Prachtig is dat nummer, en Buckingham brengt het fantastisch. Hij perste tijdens het concert de ene na de andere gitaarsolo eruit, briljant gewoon. Ik ben niet heel erg kapot van Lindsey’s stem (naar mijn idee stond zijn microfoon ook net iets harder dan die van Stevie), maar wat de man met een gitaar kan is indrukwekkend. En dan Stephanie Nicks ofwel Stevie. Wat een topper is dat. 61 Jaar en nog steeds een prachtvrouw! Natuurlijk stond ze er in haar typische Stevie-jurken en ze wisselde regelmatig van kleding en acessoires tijdens het concert en wat direct opviel waren haar schoenen met enorme plateauzolen of hakken eronder. Maar echt, wat heb ik van haar genoten…… Haar hele verschijning op dat podium, heerlijk. Ze haalt niet meer alle hoge tonen zoals ze die 20 jaar geleden haalde maar wat heeft ze nog steeds een prachtige stem. Er zijn niet veel artiesten die me weten te beroeren met hun stem, maar Stevie is er één.

Als ik naar een concert ga heb ik vooraf altijd in mijn hoofd “als ze dat-of-dat nummer maar brengen” en meestal heb ik dan pech en komt dat ene nummer net niet voorbij. Gisteren was het geluk eindelijk aan mijn zijde. Mijn meest favoriete nummer van Fleetwood Mac kwam voorbij: Tusk. Toen ik de eerste tonen al hoorde schoot ik al in de kippenvel-stand. Heerlijk. Ze bouwden het nummer heel rustig op dit keer. Het is echt zo’n heerlijk nummer! Rustige start en dan opgebouwd in lagen totdat alle geluids-energie er ongeveer op de helft uit komt. Het is echt zo’n nummer dat je moet voelen. Gewoon je radio op de allerhoogste volumestand zetten en genieten. Fantastisch gewoon!

Het hele concert was een aaneenschakeling van hun hits. Bijna alle nummers van hun beste album (Rumours) kwamen voorbij. Van het wondermooie Landslide tot superhits Don’t Stop en Go Your Own Way en van het mystieke Gold Dust Woman tot het oude Oh Well. Stuk voor stuk topnummers. De setlist had niet beter kunnen zijn, ik heb vreselijk genoten van dit concert, heerlijk! Alleen jammer dat Songbird er niet tussen zat, maar goed, dat wist ik vooraf al… Het is een echt “Christine” nummer en die maakt helaas geen deel meer uit van de band.

Hieronder de setlist:
Monday Morning
The Chain
Dreams
I Know I’m Not Wrong
Gypsy
Go Insane (Lindsey solo)
Rhiannon
Second Hand News
Tusk
Sara
Big Love (Lindsey solo)
Landslide
Never Going Back Again (Lindsey solo)
Storms
Say You Love Me
Gold Dust Woman
Oh Well
I’m So Afraid
Stand Back
Go Your Own Way
Encore 1:
World Turning (Mick drumsolo)
Don’t Stop
Encore 2:
Silver Springs

Drie nummers als toegift dus. Toen ze na Don’t Stop het podium verlieten verwachtte ik ze niet terug (al staat Fleetwood Mac bekend om hun vele encore’s na een concert). Enigszins teleurgesteld niet te mogen genieten van het nummer Silver Springs het gouden keeltje van Stevie bereidde ik me al voor op de terugreis. En toen kwamen ze toch terug :-) Met juist dat ene prachtnummer. Een schitterend slot van een prachtig concert!