dinsdag 18 augustus 2009

Visited countries

Leuk tijdverdrijf: op de site http://douweosinga.com/projects/visited kun je via interactieve kaartjes bekijken hoeveel procent van de landen ter wereld je hebt bezocht. Gewoon leuk voor reisgekken zoals ik.

In mijn bijna 28 jarige bestaan heb ik inmiddels 19 verschillende landen bezocht; wat neer komt op 8,44% van het totaal aantal landen ter wereld. Hieronder het kaartje met in het rood de landen die ik heb bezocht:



In de Verenigde Staten heb ik tot nu toe voet gezet op de bodem van 8 staten (16%). Dat kaartje ziet er zo uit:



Als ik straks terugkom van mijn volgende Amerika reis zijn daar 5 staten bijgekomen (totaal 13 staten, 26%) en ziet het kaartje er zo uit:

dinsdag 11 augustus 2009

WMC 2009

“Adieu, goodbye, auf wiedersehen, hasta la vista… de janse welt jeet noe noa heem, ’t is jedoa” Fred Dirks weet het mooi te verwoorden in zijn prachtige WMC Taptoe. Helaas, het 16e Wereld Muziek Concours, tegenwoordig World Music Contest, ligt alweer achter ons. Het waren 24 onvergetelijke dagen dit jaar.

Het WMC bestaat uit diverse onderdelen als de Mars & Showwedstrijden, de concertwedstrijden, het buitenfestival en nog veel meer. Voor mij is het toch hoofdzakelijk het hele randgebeuren rondom het WMC wat het voor mij zo interessant maakt. Het buitenfestival is geweldig. Elke avond gedurende drie en een halve week feest in mijn eigen stad. Eerlijk is eerlijk, Kerkrade is niet de meest sprankelende stad van het land. Maar er zijn twee momenten dat het hier bruist: jaarlijks met carnaval en vierjaarlijks met het WMC. En zo ook dit jaar. Voor mij was dit de meest geslaagde WMC editie ooit. Dat is een gevoel, ik weet niet direct uit te leggen waar het hem nou precies aan heeft gelegen… Was het de fantastische sfeer op de Markt onder de overkapping? Waren het de schitterende optredens van alle marching en showbands? Was het de lekkere ambiance in het Stadspark? Waren het de heerlijke reibekuchen op de Markt? Waren het de nachtelijke uren bij Café Jules? Of toch misschien de toevoeging van de WAMSB aan het WMC? Ik durf het niet te zeggen….

Ook WMC’s in de voorgaande jaren waren super. Het WMC van 4 jaar geleden was ook top, maar toch minder door het slechte weer. Het WMC van 8 jaar geleden was een heel ander WMC voor mij persoonlijk. Ik heb die editie eigenlijk alleen meegekregen wat er zich afspeelde in en rond mijn eigen school, College Sancta Maria. Als verse ex-leerling hebben we dat jaar met een aantal vrienden praktisch alle tijd daar doorgebracht. Lekker tussen de muzikanten de van over de hele wereld daar logeerden. Zo zal ik nooit de leuke contacten (met handen en voeten weliswaar) met de Thai van de Surasakmontree en Benjama bands vergeten. Nog steeds onderhoud ik contacten met enkelen van hen. Dat jaar was ook het jaar van de Canadezen van de Kiwanis Cavaliers en de Amerikanen van de Empire Statesmen. Wat hebben we daar een vreselijk gezellige avonden mee beleefd aan de tap in de aula van de school. Voor mij blijft nog steeds het absolute WMC hoogtepunt dat er die editie een keer midden in de nacht een spontaan en enorm feest losbarste met een muziekgezelschap uit Valencia. Wat konden die heerlijke muziek maken. Midden in de nacht in optocht door de school, over het schoolplein en door de straat achter de muziek aan, heerlijk. Het echte WMC gevoel.

Even terug naar de afgelopen editie. Het buitenfestival was erg goed geregeld dit keer! Al vond ik de penningen iets te duur en het was sneaky om iets kleinere glazen te gebruiken (0,18cl i.p.v. 0,2cl). Ik heb over het algemeen genoten van de optredens, al zaten er af en toe ook slechte artiesten/bands tussen. Maar dat was niet storend. De ambiance in het park was fantastisch, de overkapping op de Markt (nooit meer anders doen!) plus de hele inrichting en sfeer was helemaal top. Geluid en techniek konden af en toen beter. Het Paviljoen was niet echt mijn ding. Er hing geen leuke sfeer, het wilde maar niet gezellig druk worden daar en van de bands die tegenvielen heb ik er de meeste gezien in het Paviljoen. De tent zelf was ook niet echt top. Heel wat anders dan de prachtige Spiegeltent die tijdens voorgaande edities op het Museumplein stond.

Het hele WAMSB verhaal vind ik persoonlijk een absolute aanwinst voor het WMC. Ik heb genoten van zowel de streetparade als de WAMSB wedstrijden. Ik hoop dat hier bij een volgend WMC meer aandacht aan wordt besteed en dat er gezorgd wordt voor een betere integratie in de Mars & Showwedstrijden.

Een minpunt aan dit WMC was voor mij het feit dat er werd gekozen voor Mars & Showwedstrijden voorafgaand aan de officiële openingsceremonie. Een onzinniger idee had er niet kunnen zijn. We hebben van half vijf ’s middags tot 12 uur ’s nachts in het stadion gezeten. Waardeloos. Nooit meer doen. Gewoon de opening op de eerste avond van het WMC doen (en niet als het WMC al daags onderweg is) en absoluut niet langer dan 3 uur laten duren. Het programma van de openingsceremonie zelf was wel in orde. Al miste ik als echte Kerkradenaar een Kerkraads tintje. Sinds jaar en dag wordt bij de opening ons Kerkraads volkslied gespeeld/gezongen. En nu niet. Dat was ronduit een slechte zet!

Ander minpunt vond ik de ceremonie protocollaire op de slotdag van de Mars & Showwedstrijden. Wat een amateuristisch gedoe. Waardeloos en vreselijk slecht geregeld allemaal. Maar goed, ik geloof dat daar in de lokale media al genoeg over gezegd is. Vreselijk voor alle bands die voor een praktisch leeg stadion hun defilé ronde moeten lopen (altijd een mooi moment, maar het overgrote deel van het publiek wachtte het niet af). Hierdoor kregen de korpsen helaas niet de credits die ze verdienden.

Chapeau voor de nieuwe stadionspeaker! Al ging hij op de laatste dag nogal in de fout en was ook hij slachtoffer van de slecht geregelde slotceremonie, de man heeft het goed gedaan. Veel beter dan zijn voorganger die er geen humor in wist te krijgen, alles fout uitsprak en het allemaal maar stijfjes deed. Deze nieuwe speaker deed het op een leuke manier, was goed te verstaan en versprak zich weinig.

Ik hoop dat het WMC veel meer landelijke bekendheid krijgt in de toekomst, want dat ontbreekt er nog aan. De overgrote meerderheid van mensen buiten Kerkade hebben geen idee hoe groot dit festival is, wat het betekent voor alle deelnemers, wat er allemaal bij komt kijken en hoe vreselijk gezellig het in de stad is. Ik heb het gevoel dat hier van de WMC organisatie uit te weinig aan gedaan wordt. De mensen in het bestuur van het WMC zijn vast en zeker hard werkende mensen maar ze missen uitstraling en daadkracht in mijn ogen. De voorzitter zou een boegbeeld moeten zijn die de publiciteit zoekt en mensen voor alle onderdelen van het WMC weet te enthousiasmeren. In plaats daarvan is de huidige voorzitter een norse en onprettige man zonder enige uitstraling. Ik zie een wereld van verschil met bijvoorbeeld oud voorzitter Hub Bogman. Overigens wel alle egards voor onze burgemeester, Jos Som, hij is wel de enthousiasmerende en publiciteit zoekende man die het WMC probeert op de kaart te zetten. Overigens ben ik van mening dat alle vrijwilligers, hosts en hostessen in mijn ogen vreselijk hun hebben gedaan om dit WMC tot een succes te maken. Het is een enorme klus om een dergelijk festival te maken tot wat het is en daarvoor petje af voor al deze mensen die zich uit de naad hebben gewerkt hiervoor. Leuk vond ik alle aandacht voor het WMC in de lokale media dit keer. L1 bracht het allemaal erg leuk met de excentrieke Emil Szarkowicz en ook het Limburgs Dagblad/De Limburger bracht het WMC nieuws erg leuk en uitgebreid dit keer. Met als hoogtepunt de heerlijke columns van “d’r Joep”.

En zo heb ik, zoals het een echte Kerkradenaar betaamt, toch weer flink wat te “rauwele” over wat verder echt een topeditie van het WMC was….

Tot slot. Het absolute hoogtepunt van deze editie was voor mij de slotdag. Wat een fantastische optredens tijdens de Mars & Showwedstrijden in het stadion (al vind ik nog steeds dat K&G ook de mars had moeten winnen). Daarna direct door naar de Markt waar ik nog eenmaal heb mogen genieten van – voor mij – de smaakmakers van dit WMC: de Banda Ciudad de Medellin uit Colombia. Fantastische muziek en gewoon een erg leuke showband. Het was heerlijk druk in de binnenstad en de ambiance kon gewoon niet beter. Ook de afsluiting was leuk gedaan met Fred Dirks (toch nog een kerkraadse noot!) en het vuurwerk. Eindelijk speelde de bands eens langer door dan de belachelijk vroege tijdstippen van 12:00 uur en 1:00 uur. Toen het erop leek dat alles dan toch echt tot een einde leek te komen waren we natuurlijk nog steeds niet van de Markt af te slaan. We hoorden ergens “ing moezziek” en die zijn we gevolgd naar Café Loui’s. Het bleek sjpaskapel “Leider Kein Preis”. Die laatste uurtjes van het WMC gaven het echte WMC gevoel weer. Een Kerkraads sjpaskapelletje dat lekker door bleef spelen op hun instrumenten in een café. Wat was dat gezellig! Er kwam nog wat publiek bij die ook geen afscheid van het WMC konden nemen en toen enkele leden van “de Blauw van Eijsde” binnen kwamen en spontaan mee gingen spelen was het helemaal feest. Genieten. Kippenvel. Heerlijk. Om half 4 in de ochtend van 3 augustus 2009 zat het er dan toch echt op….. Na bijna vier weken praktisch elke avond in mijn prachtige stadscentrum vertoeven weet ik nu niet meer wat ik met mijn avonden aan moet, hahaha.

Om een lang verhaal nog langer te maken, ik heb genoten van deze editie van het WMC. Wat een heerlijke impuls voor onze prachtige stad was dit. Genoeg is er voor verbetering vatbaar maar de hoofdzaak is dat ik me 24 dagen kostelijk heb geamuseerd! Hopelijk gaan de vier jaar wachten sneller om dan het nu lijkt.

P.s. Enige frustratie trad op toen in de nacht van de laatste WMC zaterdag onze mooie nieuwe WMC vlag (compleet met vlaggenstok) van onze gevel gestolen werd. Wie verzint het zich nu om een vlag die op meer dan 3 meter hoogte hangt aan een gevel langs een drukke straat te gaan stelen? Heel irritant zoiets… Tips m.b.t. de dader of zelfs het terugbezorgen van de vlag worden zeer op prijs gesteld!

Nieuwe blog

Zo, eindelijk een echte blog! Ik blog al een tijdje zo nu en dan op hyves maar dit leek me toch leuker dus bedacht ik me dat het tijd werd om eens een echte blog aan te maken. Bloggen is voor mij helemaal niet zo’n slecht idee… voor iemand die toch van veel en lang praten/schrijven houdt is het een aardige uitlaatklep. Heb ook nog even overwogen om te gaan Twitteren. Maar dat is toch niet helemaal mijn ding. Te korte berichtjes allemaal en ik heb er ook helemaal geen zin in om elke minuut van de dag te gaan vertellen wat ik aan het doen ben.

Ik heb mijn oude blog berichten maar even overgeheveld naar deze, dan is hij meteen wat gevuld. Heb nog geen idee hoe vaak en hoeveel ik hier ga bloggen maar dat gaan we vanzelf wel meemaken :-)

Vakantie geboekt (deel 2)

31 mei 2009, 22:06
We zijn een paar weken verder en we hebben de route nu grotendeels vast liggen. Omdat ik geen link naar de route kan plaatsen hier zal ik een screenshot van de route uploaden in het foto gedeelte.

Ondertussen hebben we toch al 8 hotels vastliggen. In eerste instantie wilden we zo min mogelijk hotels vooraf boeken om zo de mogelijkheden ter plekke open te hebben. Nu we toch vrij resoluut zijn over de te rijden route en we allerlei leuke hotels online tegenkwamen hebben we ze maar geboekt. Voor hetzelfde geld zitten ze vol als we er tegen die tijd aankomen. In Seattle en San Francisco moesten we sowieso wat vastleggen en dat hebben we nu gedaan.

Verder hebben we lodges gehuurd in West-Yellowstone en Jacob Lake (bij Grand Canyon) en kleine familiehotelletjes geboekt in Bluff (Monument Valley) en Groveland (Yosemite). De rest van de hotels blijft open. We zien het wel waar we uitkomen. Als we echt op doorreis zijn dan nemen we eenvoudige en goedkope motels. Dat wordt dan toch een kwestie van laat aankomen, slapen en vroeg weer weg.

Anyway, de complete route:
We starten dus in Seattle, hier hebben we 1 volle dag om de stad te verkennen. Hier gaan we o.a. de allereerste starbucks bezoeken (een absoluut hoogtepunt, hahaha), de Space Needle bekijken (beklimmen?) en voor de rest lekker genieten van deze stad. Daarna rijden we in twee dagen richting het plaatsje West-Yellowstone waar we twee nachten slapen en anderhalve dag de tijd hebben om Yellowstone National Park te bekijken. Daarna rijden we via het Great Salt Lake naar het zuiden. In twee dagen tijd willen we Jacob Lake bereiken. We rijden hiernaartoe via een kleine omweg want we willen graag over de scenic route 12 naar Bryce Canyon rijden om ook dit prachtige park te zien en te genieten van de omgeving. We slapen twee nachten in een lodge in Jacob Lake en gebruiken dit plekje als uitvalsbasis naar de Grand Canyon North Rim. Vorig jaar heb ik de South Rim gezien. Velen zeggen dat de North Rim vele malen mooier moet zijn dus ik ga me laten verassen. Vanuit Jacob Lake karren we door richting het plaatsje Bluff waar we 1 nacht in een oud pand slapen dat is omgetoverd tot Bed & Breakfast met prachtige kamers. Op weg naar Bluff stoppen we nog bij het plaatsje Page waar we per jeep een tocht gaan maken olv een Navajo Indiaan naar Antelope Canyon (zoek maar eens op op google, prachtig!). Na Bluff zakken we nog een stukje zuidelijker en gaan we richting Route 66. We stoppen nog bij Canyon de Chelly. Daarna hebben we twee volle dagen de tijd om te genieten van de Route 66 en alles wat het te bieden heeft. We komen onderweg trouwens ook nog langs de beroemde Barringkrater. Na de Route 66 rijden we over de Hoover Dam naar Las Vegas waar we anderhalve dag de tijd hebben om gek te doen. Vanuit Vegas rijden we dan weer naar de Death Valley waar we op dezelfde plek overnachten als waar ik vorig jaar ook geslapen heb. Een leuk en gezellig plekje midden in het grote niets. Van daaruit gaan we genieten van California. Eerst Yosemite (waar we de nacht ervoor en de nacht erna in gezellige kleine dorpjes gaan slapen) en dan San Francisco! Heerlijk ook om weer lekker door die stad te kunnen gaan zwerven. Ik kijk nu al uit naar Pier 39 en Alcatraz!

Kortom: het wordt weer een fantastische reis en ik heb er enorm veel zin in. De auto is inmiddels ook geregeld (een Chevrolet Trailblazer) dus het gaat helemaal de goede kant op Het wordt het ultieme toetje op een heerlijke zomer!

Nieuwe auto

25 apr 2009, 21:32
Het ging erg snel ineens…. Mijn Mégane viel zo ondertussen bijna uit elkaar van ellende en ik was hem ook goed zat. Maar goed, met een drukke zomer en aansluitend een lange vakantie in het vooruitzicht was het plan om toch pas volgend jaar een nieuwe auto te kopen.

De ergernissen om mijn oude auto begonnen zich echter op te stapelen en ik besloot op 2e paadag eens voorzichtig wat auto’s te gaan bekijken. Om 14:00 uur stapte ik de Ford dealer binnen en om 15:00 uur stapte ik weernaar buiten in de wetenschap dat ik zojuist een nieuwe auto had gekocht.

Al sinds ik mijn 1e auto kocht wilde ik toch weer een Ford en dat is nooit veranderd. Ik heb nu dan ook precies gekregen wat ik wilde: een 5-deurs Focus uit 2004 met de kleur deep rosso red metallic. 60.000 op de teller en prima in orde. Ik heb er nog geen krasje op kunnen aantreffen. Het is mijn eerste auto met airco en dat is toch wel erg lekker zo vlak voor de zomer. Er zit ook een perfect sound systeem in en ik ben ook erg gecharmeerd van het boordcomputertje. Kortom, ik was dus erg blij op 2e paasdag al was het wel ff slikken zoveel geld ineens uit te geven.

Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten want 4 dagen na de aankoop kon ik hem al ophalen. Ik rij dus inmiddels al een weekje erin rond en het bevalt meer dan prima!

Vakantie geboekt

25 apr 2009, 22:06
Wat is het toch altijd een heerlijk gevoel om een vakantie in het vooruitzicht te hebben. Heerlijk. Op goede vrijdag heb ik de volgende trip naar Amerika geboekt. Ik krijg maar geen genoeg van dat land en na de rondreis in de zomer van 2008 wilde ik per sé weer terug in 2009. Gelukkig is er ook nog een stel gekken dat met me mee wil dus ik hoef niet alleen te gaan!

Op zaterdag 5 september vlieg ik met Danielle, Charlotte en Rob naar Seattle. Daar begint onze 22-daagse rondreis door het westen van de Verenigde Staten. Na een volle dag Seattle vertrekken we oostwaarts richting Yellowstone National Park (daar woont Yogi Bear, lol). Na Yellowstone rijden we zuidelijk langs het Great Salt Lake dwars door Utah naar de vele Canyons rond de grens van Arizona & Utah. We blijven een aantal dagen in dit gebied en gaan hier onder andere de volgende dingen zien: Bryce Canyon, Grand Canyon North Rim, Antelope Canyon en Monument Valley. Volgens mij gaat dit qua langschap en natuur één van de mooiste stukjes Amerika worden die ik heb gezien. Als we in dit gebied klaar zijn zakken we nog wat verder af naar het zuiden (met een stop bij Canyon de Chelly) totdat we in de buurt van Gallup, New Mexico de beroemde Route 66 op gaan. Voor “the mother road” nemen we twee dagen de tijd en naast alle leuke Route 66 stops en plaatsjes gaan we verder nog onder andere stoppen bij de Barringkrater en het Petrified National Forest. Via de Hoover Dam rijden we vervolgens naar een van mijn favoriete plekjes ter wereld: Vegas!!! Heerlijk om daar weer terug te keren en twee dagen de tijd te hebben om gek te doen. We doen hier lekker decadent en gaan logeren in een suite in het Caesar’s Palace.

Eenmaal weer weg uit Vegas rijden we dwars door de Death Valley richting Yosemite National Park. Onderweg slapen we net als vorig jaar in de Furnace Creek Ranch. Ik kijk er alweer enorm naar uit om lekker in Californië te zijn en te genieten van dit prachtige park. Vanuit Yosemite karren we door naar San Francisco waar we onze vakantie afsluiten. In tegenstelling tot afgelopen zomer gaat het dit jaar wel lukken om Alcatraz te bezoeken!
De tickets zijn in ieder geval geboekt en het verlof op het werk is geregeld.

Inmiddels hebben we ook ons eerste hotel geboekt (www.moosecreekcabin.com). Volgende stap is het uitzoeken en reserveren van een auto. Het wordt in ieder geval geen Fiat, hahaha. We nemen waarschijnlijk een flinke wagen daar, net als verleden jaar. Een Chrysler of een Chevrolet ligt het meest voor de hand. Ook gaan we het Caesar’s Palace in Las Vegas en nog enkele hotels al vastleggen zodat we niet het risico lopen dat de hotels waar we in willen al vol zitten als we er zijn.

Election night 2008

5 nov 2008, 15:07
Wat een fantastische nacht was het! De grootste show op aarde… echt genieten. En wat ben ik blij met Obama als winnaar. Ik voel me alsof Oranje net Europees kampioen is geworden, hahaha. Hieronder een opsomming van de berichten die ik vannacht hebt gepost op één van de vele fora op het www. Geeft een leuk beeld van mijn beleving van de verkiezingsnacht.


Geplaatst: Wo 05 Nov 2008 :: 3:05
Het gaat goed, ik begin langzaamaan een goed gevoel te krijgen voor Obama. McCain moet nu staten als Ohio en Florida gaan winnen anders is het zo goed als gedaan met hem.


Geplaatst: Wo 05 Nov 2008 :: 3:13
Wat leuk is om te zien is hoe voorzichtig alle grote amerikaanse tv-stations zijn geworden sinds 2000. Toen riepen verschillenden gore als winnaar van florida uit. And we all know how that ended....
Anyway, de verschillen tussen de stations zijn ook leuk. Fox was aan het begin van de nacht razendsnel met hun voorspellingen, maar nu lijken ze wat afwachtender. Het staat daar nu 163-81 voor Obama.
Laatste nieuws volgens NBC: Arizona is too close too call. En dat is mooi. Het is de thuisstaat van McCain en als hij die niet wint is dat een groot gezichtsverlies.


Geplaatst: Wo 05 Nov 2008 :: 3:18
In de senaat begint zich ook langzaam maar zeker een overwinning voor de democraten af te tekenen. Ongeveer een derde van de zetels in de senaat wordt vandaag ook opnieuw gekozen.
De republikeinen hebben inmiddels al 4 zetels verloren aan de democraten. Mark Warner (let op, die wordt ooit nog eens president) wint een senaatszetel in Virginia (republikeins bolwerk) en Elizabeth Dole (zittend republikeins senator) verliest in North Carolina van een Democraat. Elizabeth Dole? Zij was een belangrijke republikeinse senator en tevens de vrouw van Bob Dole. De Republikeinse presidentskandidaat die in '96 van Bill Clinton verloor.
Er beginnen zich redelijke politieke verschuivingen af te tekenen en ik ben geamuseerd


Geplaatst: Wo 05 Nov 2008 :: 3:27
Tussenstandje: 174-69. McCain heeft nog nergens weten te verassen. Hooguit in North-Dakota, maar goed, dat is altijd een Republikeinse staat geweest en is alleen verassend te noemen omdat Obama daar de afgelopen dagen 2% voorsprong had in de peilingen.
Er komt zo direct een hele belangrijke "projection" aan op CNN... Zou het Florida zijn voor Obama? Dan heeft ie hem echt zo goed als in de knip. Maar laat ik voorzichtig blijven


Geplaatst: Wo 05 Nov 2008 :: 3:35
Verschillende grote netwerken schrijven Ohio nu toe aan Obama. Heel goed nieuws voor Obama dus. Nu Florida nog en dan word het echt heel moeilijk voor de oude man uit Arizona.


Geplaatst: Wo 05 Nov 2008 :: 3:43
Ik krijg nu echt de kriebels.... Gaat het dan echt gebeuren dat een zwarte man de "leider van de vrije wereld" gaat worden? Wat een heerlijke verkiezingsnacht is dit weer. Hier wordt echt geschiedenis geschreven, prachtig. Ik verheug me enorm op de overwinningsspeech van Obama straks (daar ga ik weer, we zijn er nog niet >> flashback: trauma 2000).
CNN telt nu 194 kiesmannen voor Obama en 69 voor McCain. Wat weer leuk is om te zien is dat de "popular vote" heel dicht bij elkaar blijft. Er zit nog geen procent tussen. Het kan nu dus zelfs een "landslide" in electoral votes worden voor Obama maar de popular vote kan dicht bij elkaar blijven zitten. Maar goed, dat weten we morgenmiddag pas als alles geteld is.


Geplaatst: Wo 05 Nov 2008 :: 4:41
McCain begint wat in te lopen. Onder andere met de 34 kiesmannen van Texas. Het staat nu 207 om 138 (volgens FOX news). Missouri, Indiana, Virginia en North Carolina zijn nog open (alle 4 nagenoeg gelijk en goed voor 50 kiesmannen). Florida ligt ook nog open maar daar ligt Obama 3% voor (27 kiesmannen). Als McCain die weet te winnen heeft ie nog een kans. Maar dan zal hij ze allemaal moeten winnen.
Alles wijst erop dat Obama wint, maar het is nog niet gelopen. De grote vraag is ook of McCain zijn verlies wil toegeven. Hoe langer die staten to close to call blijven, hoe langer hij zal wachten met het toegeven van zijn verlies. Ik sluit zelfs niet ut dat McCain rechtszaken gaat beginnen. Die Republikeinen zijn namelijk tot alles in staat (denk aan 2000 en 2004).
Hoe dan ook, ik ben er echt nog niet gerust op. Het kan qua electoral votes 2 kanten op op dit moment. Obama kan zelfs ook nog winnen met een landslide (meer dan 350 kiesmannen), maar het kan dus ook nog geel close worden. Qua popular vote begint nu enig verschil in het voordeel van Obama te ontstaan (51% om 48%).
In de senaat hebben de Democraten nu 54 zetels en de Republikeinen 38. Twee zetels zijn onafhankelijk dus blijven er nog 6 over die nog beslist moeten worden (waaronder de zetel Ted Stevens van Alaska, let op als deze fraudeur wint, dan zal hij moeten aftreden en komt mevrouw Palin op de proppen als vervanger mocht ze vanavond verliezen met McCain).
In het huis van afgevaardigden staan de Democraten nu op een lichte winst t.o.v. 2 jaar gelden.
Ik zit overigens hoofdzakelijk CNN te kijken en af en toe schakel ik naar FOX, NBC of de NOS. Die hebben wat meer reportages en interviews in het land dan CNN (waar het alleen om de cijfers gaat). Het land staat op z'n kop hoor nu. Er wordt al gesproken over een miljoen mensen die staan te wachten in Chicago op de speech van Obama....
Het is historisch, de grootste show op aarde. Heerlijk! En nu heb ik koffie nodig….


Geplaatst: Wo 05 Nov 2008 :: 4:57
Alle grote netwerken schrijven Virginia nu ook toe aan Obama. Wat hem op een totaal van 220 kiesmannen brengt tegenover 138 voor McCain. Ik durf het nu echt hardop te zeggen: OBAMA IS DE NIEUWE PRESIDENT VAN DE VERENIGDE STATEN VAN AMERIKA!
Obama wint zeer zeker Californië, wat hem brengt op 275 kiesmannen en dat maakt de rest in 1 klap niet meer interessant. Fantastisch dit!
Er is eigenlijk nergens meer iemand te bekennen op TV die nog positief is voor McCain. Gelopen race dus, ik geniet! Is het fout om om 5 uur 's ochtends in m'n eentje aan de champagne te gaan?


Geplaatst: Wo 05 Nov 2008 :: 5:07
De grote netwerken (CNN als eerste) verklaren Obama nu als winnaar.
Ik zit hier met dik dik dik kippenvel. Wat een prachtmoment!
Prachtig ook om te zien dat het precies gebeurd op het moment dat in de 3 staten aan de westkust de stembussen sluiten. Amerika gaat uit zijn dak. Het staat er echt: BARACK OBAMA ELECTED PRESIDENT.


Geplaatst: Wo 05 Nov 2008 :: 5:14
Een van de zwarte reporters zit met de tranen in de ogen bij CNN.
De cijfers zijn aan de kant geschoven en overal nu enkel beelden van feestende menigten. Met prachtig sereen commentaar van meer dan geemotioneerde reporters. Zelfs bij het altijd conservatieve FOX zijn ze vol lof.
Voorzichtige berekeningen laten zien dat Obama richting de landslide gaat, wat het hele verhaal nog mooier maakt. Nog geen woord van McCain overigens. De speech van Obama wordt om 6 uur verwacht.
Toch nog een kleine tegenvaller: de Democraten redden de zo gehoopte 58 zetels in de senaat net niet.


Geplaatst: Wo 05 Nov 2008 :: 5:32
Mooie speech van de oude man. Gracieus is het eerste woord dat in me opkomt. Hij toont zich een goed verliezer. Maar goed, opgeruimd staat netjes, daar gaan we geen last meer van hebben. Van die draak van een Palin vrees ik echter nog genoeg ellende de komende jaren...
Mooi ook waren de beelden van Dominee Jesse Jackson die minutenlang huilde van geluk.
Obama staat nu op 333 electoral votes en daar gaan er zeer zeker nog wat bijkomen. Nu zijn speech nog.


Geplaatst: Wo 05 Nov 2008 :: 6:58
Mooie speech van Obama! Ik ben diep onder de indruk van zijn overwinning. Het was een leuke nacht. Nu nog ff een half uurtje CNN kijken en dan ga ik slapen.

What's on my mind?

14 okt 2008, 22:35
Vanalles eigenlijk..... Volgens mij heb ik me in tijden niet zo lekker gevoeld (afgezien van een verkoudheid, zoals iedereen momenteel).

Op alle vlakken gaat het goed. En irritante tegenslagjes zoals op de maandagochtend om 7 uur 's ochtends met een platte band langs de snelweg staan maken me niet van slag, hehehe. Alhoewel de prijs van nieuwe banden gisteren wel weer ff pijn deed…

M'n nieuwe baan is top! Het bevalt me hartstikke goed bij het Parket Maastricht tot nu. Ga er met plezier heen en heb nog niets gehad wat me niet bevalt of irriteert. Heb al enorm veel geleerd de afgelopen dagen en komende vrijdag ga ik voor het eerst rechtszaken bijwonen. Heb geen idee hoe zoiets in z’n werk gaat. Anyway, dat gaat goed en ik hoop dat ik daar nog lang mag werken en plezier hebben. Als ik bij Vodafone was blijven zitten was ik doodongelukkig geworden…

Langzaamaan gaan we ook richting het nieuwe carnavalsseizoen! Heerlijk, ik kan nu al meteen niet meer wachten. De nieuwe kostuums zijn al bijna klaar en worden echt helemaal fantastisch dit jaar. Inmiddels bestaat de vereniging uit 41 leden, gaat hard als je bedenkt dat we in 2001 met 15 man begonnen. Jurgen en ik hebben een start gemaakt met het bouwen van een nieuw muziekkarretje, ben lekker bezig met het bijwerken van de site en ondertussen ben ik een programma/agenda voor het nieuwe seizoen aan het opstellen. Echt, ik kan er niet meer op wachten. En het duurt nog zooooo lang…

Danielle en ik hebben besloten om 20 december voor 4 dagen met de Thalys naar Parijs te vertrekken. Ooit als kleine jongen ben ik eens een halve dag in Parijs geweest maar daar weet ik inmiddels al niet meer van. Het lijkt me een supergave stad (alleen jammer dat er zoveel van die ellendige Fransozen wonen). Dus we gaan lekker een paar dagen daar rondhangen. Middag van aankomst de Eiffeltoren beklimmen, op zondagochtend naar het Louvre, op zondagmiddag naar Versailles en om maandag de Sacre Coeur, Notre Dam, shoppen op het Elysee en weet ik wat nog meer allemaal. Vorig jaar zijn we gaan kerstshoppen in Londen, en dit jaar wordt het dus Parijs. Ondertussen heb ik al weken vreselijk last van heimwee naar de gaafste stad ter wereld: New York. Volgend jaar wil ik daar echt heen terug. Alleen maar eens kijken of het in te passen is qua geld en verlofdagen…

Charlotte, Rob, Danielle en ik zijn ook al druk bezig plannen te maken voor een nieuwe Amerika reis volgend jaar. Plan is om op 5 september naar Seattle te vliegen. Vervolgens willen we in drie weken tijd een heel groot deel van het westen gaan zien om vervolgens te eindigen in San Francisco (ook Vegas ligt op ons pad, whaaaaaaa, heerlijk!) Heb ik ook echt helemaal zin in weer. Amerika is ondertussen uitgegroeid tot m’n favo vakantieland en ik ben daar nog lang niet klaar. Nu maar hopen dat ze ook eindelijk weer eens een beetje een fatsoenlijke president krijgen. Met die topper van een Obama aan de macht kan ik republikeinen nog meer op stang jagen dan afgelopen vakantie Heerlijk om proberen een discussie aan te gaan met die onnozele rednecks. Hehehehehe. Nog 3 weken en dan zijn de verkiezingen. Heb ik ook bijzonder veel zin in. Zou eerst naar Amsterdam gaan en samen met Charlotte en Rob de boel gaan volgen maar dat gaat nu niet door ivm m’n nieuwe baan. Heb wel de dag erna vrij dus ik ga vanuit thuis lekker de hele nacht voor CNN hangen met de laptop op schoot. Hoop zo dat Obama wint maar ik heb er nog steeds niet voor de volle 100% vertrouwen in.

Ik heb in ieder geval allerlei leuke dingen op het programma staan de komende tijd en daar word ik alleen maar blij van Allerlei leuke afspraken met interessante mensen (gelukkig heb ik ook alleen maar interessante vrienden dus dat scheelt), lekker een aantal keren naar Ajax, allerlei carnavalsdingen in november, weekendje Parijs, twee weken kerstvakantie als het even mee zit, misschien met oud en nieuw naar Zwitserland, enz. enz. En als het jaar om is dan is het heel snel carnaval, hahahaha. Als carnaval om is dan gaan we alweer op het WMC aan (met misschien nog een weekje Spanje tussendoor) en na het WMC is het bijna tijd voor vakantie naar Amerika. Het gaat lekker zo. Nu nog genoeg geld om een Ford Cougar te kopen en ik ben meer dan tevreden!

En zo ben je ineens ambtenaar

19 sep 2008, 22:17
Tja, het kan snel gaan… Na 6 jaar Vodafone was het tijd voor een nieuwe stap.

Vanaf maandag 6 oktober ga ik aan de slag bij het Ministerie van Justitie. Om precies te zijn in Maastricht bij het arondissementsparket op de afdeling administratie. Ik ga hier de nieuwe functie van planner uitoefenen.

Op 10 augustus op het laatste moment voor de vacature sloot heb ik online gesolliciteerd waarna ik enkele weken later werd uitgenodigd voor een gesprek op 4 september. Ik zag de vacature op internet en was eigenlijk direct enthousiast. Voor mij leek de functie op het lijf geschreven. Ik heb in het gesprek goed mijn best gedaan maar probeerde er daarna niet teveel op te hopen. Slechts twee uur na het gesprek werd ik al gebeld met de verassende mededeling dat de keuze uit 5 kandidaten op mij was gevallen. Het duurde even tot het helemaal tot me doordrong.

Het voelt allemaal nog even vreemd en het is gewoon ronduit raar dat Vodafone na 26 september geen deel meer uitmaakt van mijn leven. Ik ben echter ontzettend blij met mijn nieuwe baan en heb enorm veel zin in de nieuwe uitdaging die ik aanga.

Na 6 jaar komt er dus een einde aan mijn Vodafone carrière. Op 4 november 2002 ben ik bij de afdeling Retention in Heerlen begonnen en op 26 september a.s. zal ik eindigen op de afdeling Telesales Enterprise. Achtereenvolgens heb ik aan de telefoon gezeten, bij de BackOffice gewerkt, floormanagement gedaan en als TeamCoach a.i. een deel van de Sales BackOffice aangestuurd. Het waren vaak turbulente tijden, met veel veranderingen op verschillende gebieden. Ik heb hier 6 jaar lang met veel plezier gewerkt. Toch waren er vaak ook genoeg ergernissen, maar goed, waar zijn die niet? Nog een weekje en dan gaat het boek Vodafone definitief dicht en weer een week later mag ik me officieel een rijksambtenaar noemen.

The convention

26 aug 2008, 23:28
Amerikanen zijn knettergek… and i love it!

Het verkiezingsgeweld in Amerika is sinds gisteren pas echt losgebarsten nadat de Democratic National Convention van start is gegaan in Denver. Voor mij meer dan genieten want al sinds de brugklas houdt de Amerikaanse politiek me bezig. Ik moest ooit een spreekbeurt houden over JFK. Vanaf dat moment raakte ik geintrigeerd door deze man. In de loop der jaren leerde ikhem door boeken, internet, tv en films kennen en ontwikkelde ik een enorme bewondering voor hem. De laatste jaren werd deze bewondering overigens wel overtroffen door zijn jongere broer Robert toen ik me meer in zijn leven ging verdiepen. Als me nu iemand vraagt wie mijn grootste politieke held ooit is dan is het antwoord stevast RFK.

Mede door mijn interesse in de Kennedy-clan breidde mijn interesse zich ook uit tot de rest van de Amerikaanse politiek. Ik ben sowieso al een redelijke nieuwsjunkie, maar nu met de verkiezingen kan ik natuurlijk helemaal mijn lol op. Ik speur dagelijks alle amerika blogs af, verslind de nodige boeken (momenteel zit ik middenin “the audacity of hope”) en CNN staat zowat non-stop aan als ik thuis ben. Heerlijk vind ik het, ik weet niet wat het is… Is het het extreme aspect van de amerikaanse politiek? Is het het show gehalte? Of is het het feit dat het zo verschrikkelijk beangrijk is voor de wereld?

Ikzelf ben een liberaal in hart en nieren. Naar mijn mening de enige juiste politiek-maatschappelijke stroming naar mijn idee. Ik kan er tot vervelends toe over doorratelen, maar laat ik me nu maar even beperken tot de aankomende verkiezingen. Als liberaal ben je in Amerika in de minderheid. Echte liberalen zijn er zeldzaam. Vandaar dat ik het ook meer dan prachtig vind dat Amerika nu al voor de 2e verkiezing achter elkaar een liberale presidentskandidaat heeft (Kerry in 2004, Obama in 2008). En sinds vorige week zelfs ok nog een liberale running mate! Barack Obama is fantastisch… De manier waarop hij de gedoodverfde democratische kandidaat (Clinton) in de primaries verlsloeg was fantatisch. Wat er nu gebeurt in Amerika is history in the making. Ik zie in Obama telkens weer parallellen tussen RFK en hemzelf. Eindelijk weer een kandidaat van de hoop, een kandidaat die het juiste voorheeft met alle lagen van de bevolking en een kandidaat die Amerika’s positie in de wereld weer correct gaat neerzetten.

Gisteravond heb ik genoten van de jongste Kennedy broer Edward. Zelfs met een hersentumor gaat hij er 100% voor. Zijn korte maar ontzettend krachtige speech was prachtig. Dit is de one and only chance voor de democraten om af te rekenen met het verleden, om een nieuwe start te maken en om de dramatische Bush-Clinton-Bush jaren definitief af te sluiten. Over een paar uurtjes komt de cruciale speech van Hillary, laten we hopen dat ze nu eindelijk haar plaats kent en voor de volle 100% achter Obama te gaan staan en vooral geen gekke dingen doet. Daarna is het wachten tot de grote speeches van Joe Biden (woensdag) en Obama zelf (donderdag).

Ik hoop van ganser harte dat Obama de oude man (McCain) verslaat, maar ik ben er niet gerust op. De Republikeinen zijn sluw en gemeen en kunnen als geen ander een keiharde maar in Amerika zeer effectieve campagne voeren. Veel mensen hoor ik de laatste tijd roepen dat McCain beter zou zijn voor Europa dan Obama. Bullshit. McCain (Bush III) zal, indien gekozen, een ramp worden voor e Amerikaanse economie. En daardoor dus ook voor de Europese economie.

Op vakantie in Californie proefde ik overal de opgewondenheid over de verkiezingen en vooral over Obama. Amerika is toe aan een man als Obama als president. Maar zijn de “red-states” hier ook van overtuigd? Ik vrees van niet… Veel Amerikanen zijn, het moet gezegd, nog niet toe aan een zwarte president. Tel daarbij de gemeenheid van McCain en zijn Republikeinse partij op en de overwinning is nog niet binnen. Ga maar na… McCain blundert regelmatig, voert enkel een negatieve campagne en heeft inhoudelijk erg weinig te vertellen. Wat hij al inhoudelijk te vertellen heeft raakt kant nog wal. En toch loopt Obama in e peilingen niet uit op hem…

Anyway, ik ga de komende twee maanden meer dan genieten van wat wel “de grootste show op aarde” wordt genoemd en ik hoop van ganser harte dat Obama “the next president of the United States of America” gaat worden.

De zomer van 2008

13 aug 2008, 23:12
De zomer van 2008 begon voor mij vroeg dit jaar. Vanaf 7 juni schakelde ik in feite al in de vakantie-stand. Het EK begon en als Oranje meedoet aan een groot toernooi dan maken we daar altijd een feest van. Van 7 t/m 15 juni ha ik mijn eerste weekje verlof deze zomer. Om maar niets van het EK te hoeven missen Het EK was echt fantastich. Ik heb 3 weken (naja, 2 eigenlijk want daarna lagen we eruit) met volle teugen genoten. Voor een uitgebreider verslag van mijn EK belevenissen zie de blog “Oranje…”. Het waren in ieder geval 3 onvergetelijke weken!

Toen het EK was afgelopen was het aftellen geblazen tot de reis naar Amerika. Gelukkig zat er maar een weekje tussen. Dat werd overigens wel een heftig weekje. Een minpuntje aan de zomer. Flinke reorganisatie op het werk en ineens was ik mijn functie kwijt. Lees: mijn functie. Gelukkig niet mijn baan want werk is er zat en daarbij heb ik een vast contract. De boel werd flink geshuffeld en helaas, na mijn zomervakantie zou mijn functie van ad interim teamleider bij de backoffice van de telefonische verkoop vervallen. Flink balen natuurlijk, maar je doet er niks aan. Ik wist van het begin af aan dat het ineens gedaan kon zijn omdat ik er op ad interim basis zat. Maar goed, dat maakt het er niet minder vervelend om. Ook de functie die ik daarvoor heb uitgeoefend kwam te vervallen. Na de zomervakantie werd het dus orders doorvoeren; niet ideaal natuurlijk als je ruim 1,5 jaar heel ander werk hebt gedaan en op een heel ander niveau hebt gecommuniceerd en geopereerd. We zien het wel hoe het gaat lopen, ik hou mijn ogen en oren ondertussen open voor leuke functies

En toen was het eindelijk zover! De reis die we al in augustus vorig jaar hadden uitgestippeld en in september hadden geboekt stond na heel lang wachten voor de deur. Wat had ik hier naar uitgekeken… Natuurlijk was het weer zo om. Maar goed, of je nou 2 weken, 3 weken of 6 weken gaat: time flies when you’re having fun. In 22 dagen hebben we Californië, Nevada en Arizona doorkruist en het is uiteindelijk 1 van mijn mooiste vakanties geworden. Ik vond het helemaal super. San Francisco (waar we begonnen) is een bruisende prachtstad, de nationale parken waar we vervolgens doorheen gingen (yosemite, sequoia, death valley en de grand canyon) waren adembenemend mooi, Las Vegas was een fantastische ervaring, Route 66 was mega gaaf en de coastal range (inclusief stadjes als Santa Barbara en Monterey) waren super. Enige tegenvallende deze vakantie was Los Angeles. Dat was niet mijn ding. Hoe gek ik ook ben op grote steden, LA kon me niet bekoren. Maar kort samengevat was de vakantie echt heel gaaf. Ik ben inmiddels ruim 2 weken terug en heb nog steeds heimwee. Heimwee naar een vakantielocatie heb ik eerder alleen gehad naar Havana en New York City. Ik zal zeer binnenkort wat foto’s van de vakantie op m’n hyves zetten. We hebben er ruim 2000 dus het is nogal een sorteerwerk, hahaha. Momenteel werk ik aan een uitgebreid reisverslag dus die zal ik ook posten tegen de tijd dat ik het af heb.

Gelukkig had ik na de vakantie nog een weekje vrij zodat ik even kon bijkomen. Ik had weer flink last van een jetlag dus ik moet er niet aan denken dat ik meteen had moeten werken. In mijn weekje vrij heb ik nog allerlei leuke dingen gedaan. Heb me bijvoorbeeld de Wii eindelijk aangeschaft. Hartstikke leuk is dat, compleet nieuwe manier van computergames spelen. Super! Ook allerlei oude NES spelletjes zoals Mario en Zelda heb ik gedownload en erop gezet. Ook weer heel leuk om die te spelen. Verder ben ik nog een dagje met Danielle naar het Gaiapark geweest, dat was ook weer leuk om terug te zien nadat ik er een kleine 1,5 jaar niet geweest was.

Anyway, begin augustus was voor mij de zomer gedaan. Het harde arbeidersleven begon weer. Heb er nu gelukkig ook niet zo’n moeite mee dat het minder goed weer is. Als het heerlijk warm weer is is het nogal balen als je moet werken… Als volgend jaar zomer half zo leuk wordt als deze zomer dan ben ik in ieder geval tevreden. Maar dat gaat helemaal goed komen met bijvoorbeeld het WMC in Kerkrade. Ondertussen ben ik al voorzichtig begonnen met een nieuwe Amerika reis te plannen voor najaar volgend jaar, zo hou ik mezelf bezig

Na tien jaar ben ik weer een niet-roker: the sequel

13 aug 2008, 23:07
Ok, toch maar even kort een update van mijn rook perikelen…

Om met de deur in huis te vallen: ik ben gezwicht. Sinds een paar weken rook ik weer Het is me dus niet gelukt. Een dikke 5 maanden heb ik het volgehouden. Ook na 5 maanden was het gevoel nog precies hetzelfde als toen ik net gestopt was. En daar leek geen einde aan te komen. Elke ochtend weer die drang naar een peuk als je opstaat. En na elke maaltijd miste ik mijn standaard nicotine toetje. Het was 5 maanden afzien…

Toen ik voorafgaand aan de EK wedstrijd Nederland-Frankrijk in Bern op een van de fanzones was sloegen de zenuwen toe. Om je heen zie je iedereen roken. Na lang twijfelen was het gedaan, ik heb een sigaret gevraagd aan een vriendelijke Zwitserse vrouw. Gladstone… bah, hij smaakte niet eens. Maar goed, het idee om weer te roken was zo bevredigend, hahaha. Daarna nog twee sigaretten gehad van een Oranjegek uit Twente en later op de avond kwam ik de aardige Zwitserse weer tegen en kreeg ik er nog een. Vier peuken dus… Vervolgens weer een week niet gerookt totdat de avond voor Rusland-Nederland aanbrak. In een dorpskroeg in Frenkendorf zaten we naar Kroatië-Turkye te kijken met een aantal mensen (3 dronken Rotterdammers, 2 Limburgers, 1 Turkse, vervelende dronken Duitse homo en een handjevol Zwitsers). Gezellig avond was dat. Echter toen de discussies over de komende wedstrijd van Oranje eraan kwamen begonnen de zenuwen ook te komen. Uiteindelijk maar een pakje gaan halen. Dat is de volgende dag met Rusland-Nederland dan ook opgegaan.

Vervolgens weer even niet gerookt totdat ik een week voor mijn vakantie weer zwichtte op het werk. Daar heb ik de hele week sigaretten “gebietst” van collega’s…. Zondag 6 juli stond ik in Frankfurt in een tax free shop. Klaar om 22 dagen op vakantie te gaan in Amerika. De belastingvrije sloffen lachten me aan daar. Ik heb er vervolgens één meegenomen en toen was het gedaan. Ik had er echt geen zin in om mezelf 3 weken lang op vakantie te gaan kwellen. Ik had immers vakantie De slof is nagenoeg opgegaan in die drie weken. 10 pakjes in 22 dagen, dat viel overigens wel mee. Zeker als je nagaat dat ik voor mijn stoppartij meer dan een pakje per dag wegknalde.

De grootste verassing van mijn niet roken avontuurtje kwam toen ik op de weegschaal ging staan…. 12 kilo erbij…. Ik wist wel dat ik aangekomen was, maar dat het zo erg was had ik niet gedacht. Je gaat vervanging zoeken als je niet rookt. En nou moet ik zeggen dat ik in die 5 maanden niet heb gegeten maar gevreten. Maar goed, dat gaan we er nu weer aftrainen dacht ik zo. Heb me de Wii Fit aangeschaft, ben eens benieuwd of het gaat helpen Ik wil nog steeds van het roken afkomen hoor, dus er komt zeer zeker een nieuwe poging. Het is en blijft ongezond en veel te duur. En het horeca rookverbod werkt ook niet echt bevorderlijk. Ik rook in ieder geval niet meer in huis. Ik ga standaard naar buiten om te roken. Dat scheelt iig al een hoop. Toen ik nog binnen rookte knalde ik vooral achter de computer de één na de ander weg.

We zullen zien hoe het loopt, voorlopig toch maar weer ff lekker ervan genieten...

Oranje

22 jun 2008, 23:15
Toch ff een paar zinnetjes neerknallen over de afgelopen twee weken... Ik heb er een heel gek gevoel over.

Gisteravond terecht uitgeschakeld door Guus en co. Flink kut. Wänn nit jetzt wänn dä zingt Sina. En dat dacht ik dit jaar wederom. De voetbalfrustraties van het steeds (net niet) winnen van een EK of WK beginnen zich echt op te stapelen bij mij. Na de historische wedstrijden tegen Italië en Frankrijk leek niets de titel meer in de weg te staan voor Oranje. En dan toch eruit tegen de Russen. We waren niet goed, het flitste niet zoals het eerder wel flitste... Elk toernooi speel je wel 1 of 2 slechte wedstrijden, maar ook die moet je dan winnen. Mission failed... Alwéér!

Volgend toernooi beter denk ik elke keer maar weer. San Marco en z'n staf hebben in ieder geval een fantastisch elftal neergezet uiteindelijk. Ome Bert kan het klakkeloos over nemen. En als de resultaten achterblijven bewijst hij dat hij een matige trainer is. Maar goed, we gaan het meemaken met hem.

Ik heb in ieder al ondanks de uitschakeling een fantastisch EK beleefd. De openingswedstrijd tegen de wereldkampioen lekker thuis in de tuin gekeken met familie en vrienden. Heerlijke wedstrijd en dus meteen een gezellige avond. De dag erna richting Basel, waar ik op woensdag een van de fanzones een erg gezellige maar zeinatte avond beleefde tussen een paar duizend Zwitsers (Hopp Schwiitz). Dat was het eerste opwarmetje want de dag erna hebben we genoten van de nederlaag van de Duisters. Vervolgens op vrijdag de 13e 's ochtends vroeg richting de Oranjecamping in Neuenegg bij Bern. Toen de tentjes opstonden en de camping was verkend richting de binnenstad van Bern. Wat een enorm feest! Wat ik deze dag hier heb beleefd behoort ongetwijfeld tot mijn mooiste voetbalherinneringen. Het gevoel en de dag kun je moeilijk onder woorden brengen. Ik laat de foto's en filmpjes die ik heb geupload dan ook maar voor zich spreken!

Een dag later terug naar Basel waarik logeerde met één van de grootste katers allertijden, hahaha. Gelukkig kon ik nog een dagje uitrusten voor ik weer aan de treinreis naar huis moest beginnen.

"Naar huis? Shit, we zijn groepshoofd. Dan mis ik de kwartfinale feesten hier in Basel." Snel nog kaartjes voor de trein gereserveerd en toen op zondagmiddag weer naar huis. Vier dagen werken met tussendoor nog een relaxwedstrijdje tegen de Roemenend en vervolgens op donderdagavond weer met de trein terug naar Basel.

Vrijdag overdag de gemiste topper tussen Portugal en Duitsland teruggekeken en 's avonds naar het dorp. Waar we lekker hebben gegeten en gedronken en samen met een stel Rotterdammers naar Kroatië - Turkye hebben gekeken. Erg gezellige avond afgezien van de homofiele, dronken duitser die maar vervelender en vervelender werd. Saaie kwartfinale overigens, met een verassende winnaar.

Volgende dag vroeg op, beetje nerveus lopen doen in huis en vervolgend tegen 12 uur op de trein naar de stad en feesten maar. Ik weet niet wat mooier was, Bern of Basel... Ik neig naar Bern omdat we daar wonnen en in Basel niet. Maar het was in ieder geval schitterend! Onbeschrijflijk schitterend.

Het was een prachtig toernooi. Ervaringen die ik nooit zal vergeten en herinneringen die ik voor altijd zal blijven koesteren. Maar toch weer met die vervelende bijsmaak: wéér niet!

Anyway: Bern en Basel waren van óns!

Na tien jaar ben ik eindelijk weer een niet-roker

25 feb 2008, 23:09
Wat een drama… stoppen met roken. Ik wordt er HE-LE-MAAL gek van.

Eigenlijk was ik het al een tijdje goed zat met die peuken. Toen ik 16 a 17 was ben ik begonnen met roken. Tien jaar later rookte ik zo’n 20 a 25 sigaretten op een dag. Met een avondje uit erbij kwam ik makkelijk boven de 30. Veel te veel dus, maar goed, elke sigaret is er één teveel. Ik begon steeds vaker te hoesten ’s ochtends en had last van slijm in m’n keel. Toen m’n vader te horen kreeg dat hij nog maar een longinhoud had van 54% (hoofdzakelijk dus door het vele roken) vond ik dat het tijd werd om er in ieder geval bij mezelf iets aan te doen. 2008 Zou sowieso een kut jaar worden voor rokers. Op de eerste plaats door het rookverbod in de horeca halverwege het jaar. Ik zag mezelf toch echt niet steeds naar buiten gaan om een sigaret te roken tijdens een avondje uit of een dinetje in een restaurant. Belachelijk. Verder gaan de prijzen van pakjes in 2008 met 40 cent omhoog. Eveneens belachelijk. Een pakje sigaretten wordt zo langzaam aan een statussymbool. Ik verrek het overigens om goedkope zooi van de Aldi of zo te gaan roken, zelf sigaretten te gaan draaien met zo’n debiel machientje of om shag (gatverdamme) te gaan roken. Nee, ik ben altijd lekker merkvast geweest met mijn Marlboro Lights. Anyway, mezelf al maar irriterend aan alle beperkingen die rokers worden opgelegd, mezelf bewust wordend dat het toch echt slecht is voor je gezondheid én het feit dat het nogal wat geld oplevert als je niet rookt vond ik het nu dus tijd om te gaan minderen/stoppen.

1 Januari 2008 kwam te vroeg. M’n sigaretten in 1 keer helemaal weg leggen kreeg ik niet voor elkaar. Gedurende de maand december heb ik me goed de tering gerookt. Echter per 1 januari besloot ik enkel nog buiten mijn sigaretten te roken. Vooral in het begin was dit redelijk lastig. Elke keer naar buiten voor een peuk terwijl het vriest. Bah. ’s Avonds in je eentje een beetje buiten zitten roken… nee het was helemaal niks. Op het werk had ik er overigens geen last van, daar rookte ik toch al het grootste deel van de tijd buiten. Alleen bij vrienden heb ik een beetje gefoeteld… daar heb ik vaak wel nog gewoon binnen gerookt. Hetvoordeel daartegen wasdat het binnen wel fris rook nu steeds. Was vooral erg lekker op m’n slaapkamer. Nooit meer in de rook slapen en lekker fris ruikende slaapkleding. Anyway, het ging allemaal redelijk. Na een weekje ofzo hoorde het binnen roken er al niet meer bij en was ik er helemaal aan gewend. Van zo’n 25 sigaretten op een dag was ik nu terug naar 10 a 15 per dag. Na een week ofzo ben ik ook gestopt met het roken in de auto. Mijn auto was zowat een rijdende asbak, iets waar ik me ook steeds vaker aan ging irriteren. Dit was wel het allerlastigste overigens. Ik doe er elke dag zo’n 40 minuten over om met m’n auto op het werk te komen. ’s Ochtends zit ik uiterlijk 20 minuten na het opstaan al in de auto en mijn eerste sigaret ging standaard aan op het moment datik in de auto stapte. Toen ik niet meer rookte in de auto ging was het eerste dat ik deed als ik op het werk aankwam een sigaret aansteken.

Tijdens de carnaval van 2008 heb ik er totaal niet op gelet hoeveel ik heb gerookt. Ik heb lekker doorgerookt en er flink van genoten. Al voor carnaval was het plan omna carnaval nog verder te minderen en echt nog maar een paar sigaretten per dag te roken. Op carnavalsdinsdag tijdens het officiële slot van carnaval kreeg ik het idee om maar meteen helemaal te stoppen. In de nacht van carnavalsdinsdag op aswoensdag heb ik rond 4 uur mijn laatste sigaret gerookt beneden in de woonkamer. Mijn pakje was leeg en ik had nog precies 1 pakje liggen. Omdat ik echter te lui was om boven dat laatste pakje te gaan halen heb ik mijn allerlaatste sigaret gestolen van m’n vader wiens pakje beneden op tafel lag. Achteraf heb ik daar flink spijt van want ik heb niet genoten van die laatste sigaret. Het was er eentje van een heel ander merk en hij heeft gewoon niet gesmaakt. Heel zonde.

De eerste dag zonder sigaret ging op zich wel. Ik had een flinke kater en heb het grootste deel van de dag slapend in bed doorgebracht. Dus weinig tijd om zin te hebben op een sigaret. De dag erna werd ik enorm ziek. Ik kreeg de griep en dat heeft ruim een week geduurd. Gedurende die week heb ik praktisch alleen maar in bed gelegen en me vreselijk ellendig gevoeld. Door de griep kan ik dus achteraf niet zeggen of ik nou wel of niet last van afkickverschijnselen heb gehad. Ik had absoluut zin in een sigaret, maar die drang was niet zo heel erg. Anders had ik dat ook altijd, als ik ziek was rookte ik een heel stuk minder. Zeker bij een verkoudheid. En dit keer was ik zo verkouden dat ik continu hoestte, last had van mijn keel en een neus die compleet dicht zat. In feite heb ik de eerste 8 dagen dus goed doorstaan, mede door het ziek zijn. Van aswoensdag t/m de woensdag erop ben ik mijn bed nauwelijks uitgeweest. Daarna begon de pijn van het niet roken pas echt…

Op donderdag 14 februari ben ik weer begonnen met werken. Hier werd het echt het moeilijkste. Ik werk in een teamvan 9 mensen waarvan er 7 roken (eerst 8 met mij erbij). Ik vind het nog steeds elke keer vreselijk mijn collega’s richting rookkamer te zien lopen. Voor mij was het standaard dat wanner ik begon met werken ik eerst een peuk ging roken. Dat mis ik echt nog elke morgen. Verder weet ik nu niet echt wat ik met m’n pauzes aan moet. Ik kom in een heel andere club mensen terecht nu ik niet rook. Mijn pauzes draaiden altijd om het roken, ff snel wat eten en daarna zo snel mogelijk richting rookkamer of buiten. Ik probeer nu steeds 3 keer per ag een kwartiertje naar buiten te gaan en te pauzeren, maar die kwartiertjes maak ik vaak niet eens vol en kruip dan maar weer snel achter de computer. Zonder sigaret voel ik me maar kaal buiten.

Thuis gaat het gelukkig wel moet ik zeggen. Het meest mis ik nog de vreselijk lekkere sigaret na het eten. Dat was altijd één van de beste peuken van de dag. Ik rookte ook altijd extreem veel achter de computer. Met m’n laptopje op schoot of op tafel voor me stak ik de één na de ander op. Asbak, sigaretten en aansteker lagen altijd standaard links naast de laptop. Wat ook erg lastig is is als ik bij vrienden ben die roken. En dan zelf niet roken. Erg frustrerend is dat.

Het is op zich heel raar maar ik heb flink wat tijd over. Er zijn toch zat momenten op een dag waarop je als roker even de tijd neemt om een sigaret te roken. Dat is er nu niet meer bij. Ik heb nog elke dag vreselijk veel zin in een sigaret en hoop ook echt dat dat gevoel weggaat maar ik vrees het ergste. Ik ga in ieder geval doorzetten. Als ik er weer eentje neem (een trekje is waarschijnlijk al genoeg) dan ga ik voor de bijl. Dit gaat me flink wat geld uitsparen en verder is het natuurlijk ook veel en veel beter voor de gezondheid. Dus doorzetten zal ik. Ik heb het op mijn eigen manier gedaan en daar ben ik best trots op! Zo zie je maar dat al die shit als pleisters, tabletten, Alan Carr, accupunctuur, etc. helemaal niet nodig is. Als de wil er is lukt het iedereen. Al voel ik me nu wel eenzaam... Het is alsof ik een vriendje ben kwijtgeraakt… hahahahaha.

Alaaf

27 jan 2008, 23:42
Nog effe...

Slechts een paar dagen overleven en ik mag er weer heerlijk tegenaan! Juist, carnaval, mijn allergrootste hobby. Wat ga ik hier nu vertellen over carnaval? Naja, wat het is hoef ik uiteraard niet meer uit te leggen dus ga ik maar beginnen met een stukje geschiedenis van onze vereniging (Ummer Umjedeufd) en daarna zal ik proberen te beschrijven hoe ik zelf carnaval beleef

De geschiedenis van Ummer Umjedeufd

Ongeveer 30 jaar geleden begonnen drie zussen samen met hun mannen (waaronder mijn ouders) carnaval te vieren in het centrum van Kerkrade. Rondom deze personen groeide in de loop der jaren een flinke groep. Dat ging zo jarenlang door en de groep werd groter en groter omdat er kinderen, kennissen, vrienden, etc. zich bij hen aansloten. Aan het eind van de jaren 90 zette echter een trend in. Steeds meer personen vielen af en de eens zo grote groep werd steeds kleiner. In het jaar 2000 was er nog maar een klein gedeelte van de groep over.

Op 21 november van het jaar 2000 werd, op een gezellige avond, met vier overgebleven personen (waaronder mijn moeder en ik) het idee geboren om rondom de overgebleven kern een carnavalsvereniging op te richten. Na informeel overleg met alle betrokkenen, werd nog voor carnaval 2001 besloten om een vereniging op te richten. Op de eerste vergadering op 3 maart 2001, waar 14 personen aanwezig waren, werd de oprichting officieel een feit. Tijdens carnaval 2001 telde onze vereniging 15 leden.

Op de eerste vergadering werd er een bestuur van 5 personen gekozen waarvan ik voorzitter werd. Ook werd op de eerste vergadering besloten om elk jaar een kostuum-commissie aan te stellen die zich bezig houdt met het verkrijgen van mooie pakken voor carnaval. Voor verschillende andere activiteiten zijn later ook verschillende commissies opgericht. Deze comissies zijn in 2006 allemaal opgegaan in de Optocht & Feest Commissie van Ummer Umjedeufd. De commissie die zich bezig houdt met alle zaken die geregeld moeten worden voor carnaval en alles wat we verder ondernemen met de vereniging.

Samen uitgaan met carnaval in Kerkrade was voor de meeste leden de belangrijkste activiteit die we samen als vereniging ondernamen. Echter al vanaf carnaval 2002 is dit van de eerste plaats verdrongen door het optochtlopen. Sinds 2002 heeft Ummer Umjedeufd alle optochten van de Vasteloavends Verain Kirchroa-Wés (VVKW, zondag) en de Kirchröadsjer Vasteloavends Verain (KVV maandag) meegelopen. Het optochtlopen is voor het grootste deel van de leden het belangrijkste en mooiste wat er is tijdens de carnaval. Het streven is om ons elk jaar weer zo goed, mooi en leuk mogelijk te presenteren aan de duizenden toeschouwers langs de routes.
Een belangrijke activiteit buiten carnaval is voor onze vereniging de feestavond. Elk jaar in augustus maken we hier samen met alle leden een mooi spektakel van. Sinds de feestavond van zaterdag 1 september 2001 heeft onze vereniging een vaste naam. Vanaf de allereerste vergadering was het voor ons erg lastig om een passende naam voor de vereniging te verzinnen. Elke maand hadden we wel weer een andere naam die eigenlijk nergens op sloeg. Uiteindelijk (en na tal van namen) kwam Mathilde eindelijk met een passende naam: Ummer Umjedeufd (letterlijke vertaling in het Nederlands: Altijd Omgedoopt). Dit was dan ook erg toepasselijk omdat we continu een andere naam hadden.

Voor het bestaan van onze website, www.ummer-umjedeufd.nl , kende onze vereniging een eigen nieuwsbrief. Hierin stonden altijd alle nieuwtjes met betrekking tot de vereniging, brieven, foto's, de stand van zaken, etc. Naast de nieuwsbrief werden de leden tevens geïnformeerd door de nieuwsflash. Medio 2002 is hier de eerste homepage bij gekomen. Deze kleine homepage is in augustus 2005 vervangen door de huidige versie. Elk carnavalsseizoen word de homepage aangepast aan de kleuren van de kostuums.

De belangrijkste doelstelling binnen Ummer Umjedeufd is het streven naar en het bewaken van de cultuur en gezelligheid zoals deze er altijd is geweest. We zijn een groep met een grote verscheidenheid aan leeftijden, woonplaatsen, karakters, etc. Dit kenmerkt ons dan ook. De meeste leden komen uit Kerkrade, maar we hebben ook leden uit Schinveld, Bocholtz en zelfs uit Zwitserland. Nieuwe leden zijn bij van harte welkom. Één regel voor nieuwe leden is wel dat ze minimaal 1 huidig lid moeten kennen. Eveneens zullen ze uiteraard goed carnaval moeten kunnen vieren. Ondertussen zijn we van 15 leden in 2001 uitgegroeid naar 42 leden in 2008. Op de jaarvergadering van 2007 is dan ook het besluit genomen om een ledenstop voor onbepaalde tijd af te kondigen wanneer onze vereniging het aantal van 44 leden heeft bereikt. Vanaf 44 leden gaan we werken met een wachtlijst.

Tot nu toe zijn we nog elk jaar gegroeid als groep. Niet alleen wat betreft het ledenaantal, maar ook op vele andere fronten. Zo pakken we het elk jaar groter, beter, mooier en leuker aan als de jaren ervoor. Elk jaar komen er weer meer ideeën, activiteiten, plannen, etc. bij.

Het succes van Ummer Umjedeufd blijft niet onopgemerkt. De complimenten die we van alle kanten ontvangen liegen er niet om en we zijn dan ook enorm trots op alles wat we tot nu toe hebben bereikt. Er liggen plannen voor deelname aan het Kerkraads carnavalsliedjes concours en langzaamaan beginnen we toe te werken naar ons 11 jarig jubileum in november 2011.

Anders dan in het begin zijn we tegenwoordig het hele jaar bezig met carnaval, iets waar iedereen enorm veel lol aan beleeft.

De aanloop naar carnaval

Als de carnaval is afgelopen begint in feite meteen weer de motor te draaien voor het volgende carnavalsseizoen. Na carnaval houden we meestal een evaluatie vergadering met een aantal leden van de vereniging. Hierin bespreken we wat er lekker liep en wat we anders moeten aanpakken het volgende jaar. Hier worden ook meestal de eerste ideeën geboren voor het nieuwe seizoen. De dames die zich bezig houden met de kostuums gaan vervolgens aan de slag met ideeën voor de nieuwe pakjes; meestal zijn deze tegen het eind van de zomer gereed.
De zomermaanden zijn eigenlijk de meest rustige maanden in carnavalsland maar om de sfeer toch erin te houden en de lange periode van geen carnaval te overbruggen houden we in het laatste weekend van augustus altijd een feestavond. Elk jaar organiseert een ander lid van de vereniging dit. Wat we doen loopt uiteen van tuinfeesten met barbecue tot speurtochten en survivaltochten.

In november begint het seizoen dan echt,we starten op de 11e van de 11e met de seizoensopening. Afgelopen jaar ben ik voor de 2e maal naar Keulen geweest samen met 3 andere leden van de vereniging. Ondanks het vreselijk slechte weer was dat een geweldig begin van wat een prachtig carnavalsjaar beloofd te worden. We stonden op de Heumarkt tussen 80.000 feestende mensen in die van alle windstreken leken te komen om de traditionele, groots aangepakte, opening van het seizoen te vieren in de hoofdstad van het carnaval. Als ik niet naar Keulen ga sta ik lekker in mijn eigen stadje op de markt om de opening te vieren. Minder groots dan Keulen, maar daarom niet minder gezellig. De eerste zaterdag na de seizoensopening is in Kerkrade traditioneel het Kerkraads liedjeskonkoer waar wordt bepaald welk liedje de Kerkraadse carnavalskraker van het seizoen wordt. Hier zijn we meestal met een flink deel van de vereniging vertegenwoordigd. Misschien dat we ooit nog eens zelf meedoen…

In de weken na de seizoensopening wordt hard gewerkt alles ingereedheid te brengen voor carnaval. De laatste hand wordt gelegd aan de kostuums, de hoeden worden gemaakt of besteld, we bepalen ons motto, maken afspraken over optocht accessoires, maken schminkvoorbeelden en nog veel meer. Begin januari gaan we verder met het verven van onze drank en geluidswagentjes. Ook werk ik aan het begin van het jaar meestal onze website geheel bij en verder zorgen we dat de laatste puntjes op de i gezet worden wat betreft het geregel voor de carnavalsdagen zelf (denk aan het inslaan van de drankvoorraad voor de optocht, het inschrijven voor de optochten en festivals, het bestellen van de geluidsinstallatie, kopen van de balonnen, etc.).

Ongeveer drie weken voor de carnaval houden we onze jaarvergadering waarin alle afspraken voor carnaval zelf worden gemaakt en waar alle leden worden geïnformeerd over wat er allemaal staat te gebeuren. Vanaf dan brandt het pas echt los. De weken tussen de jaarvergadering en carnaval staan bol van de carnavalsactiviteiten.

Carnaval zelf
Voor mij persoonlijk begint de carnaval op de donderdag ervoor pas echt. ’s Avonds gaan we dan al sinds jaar en dag met een deel van de vereniging naar de zogenaamde Vétdonnesjdiegzietsoeng. Een prachtige, groots opgezette, carnavalszitting in het centrum van Kerkade in de Rodahal. Met een avondvullend programma vol carnavalsartiesten van binnen en buiten Kerkrade is voor mij de start van carnaval een feit. Dan begint mijn bloed pas echt sneller te stromen

Op vrijdag is het meestal een kwestie van me zo goed mogelijk door mijn laatste werkdag heenworstelen. ’s Avonds doen we het nog even rustig aan; we gaan een paar uurtjes naar de markt aan het begin van de avond om daar al even wat sfeer te proeven van het feestgedruis dat langzaam maar zeker echt op gang komt. Daarna bijtijds naar bed om nog even de broodnodige rust te pakken.

Zaterdag gaan we meestal aan het begin van de middag de geluidsinstallatie voor de optochten ophalen waarna we snel doorgaan naar de markt in Kerkrade om daar tussen honderden mensen klaar te staan om de kinderoptocht voorbij te zien komen. Vervolgens lekker een paar uurtjes sfeer proeven in één van de kroegen en dan weer naar huis om alles in gereedheid te brengen voor de eerste optocht op zondag. We installeren dan de geluidsinstallatie op de ene kar en de andere wordt ingeladen met drank Zaterdagsavonds zien we meestal wel wat we doen. Dat varieert eigenlijk jaarlijks. Dit jaar gaan we met een deel van de groep naar het Tünnesbal. Een gezellige carnavalsavond georganiseerd door de plaatselijke carnavalsvereniging. Slapen doe ik in de nacht van zondag op maandag meestal niet want van alle opwinding dat het na een jaar dan eindelijk weer staat te gebeuren doe ik praktisch geen oog dicht tot diep in de nacht…

Op zondagochtend als ik mijn ogen open doe spring ik uit bed en stroomt de adrenaline overal door mijn lichaam heen. Als een stuiterbal vlieg ik dan door het huis. Terwijl ik zo hard mogelijk de lekkerste carnavalsnummers uit mijn cinema set laat schallen kleed ik me aan en zorg ik dat ik alles meeneem wat ik mee moet nemen. Dan snel een bord spek en ei met wat brood naar binnen werken (en uiteraard koffie en de nodige sigaretten) en dan beginnen de eerste leden van de vereniging die met ons meelopen naar de verzamellocatie al binnen te druppelen. Dit jaar vertrekken we hier thuis op zondag om 10:00 uur, lopend, naar de schminklocatie. Het is ongeveer een half uurtje lopen en onder het gezellige stukje lopen tref je al verschillende leden van andere verenigingen die allemaal hun eigen ding doen. Om half 11 beginnen we met schminken. Er moeten dit jaar op zondag 26 leden geschminkt worden. Gelukkig hebben we hier 4 heel kundige leden voor die dat prima kunnen. Ik ben meestal als eerste klaar zodat ik me daarna kan gaan bezig houden met allerlei randzaken (voornamelijk veel rondstuiteren en erg vrolijk doen). Rond half 1 is iedereen klaargeschminkt en gaan we richting opstelplaats waar we ons eerst eens gaan bezig houden met zoveel mogelijk (groeps-)foto’s te maken in zo min mogelijk tijd. De drank vloeit dan al rijkelijk en diverse doosjes en zakjes met kaasblokjes, gehaktballetjes en andere rariteiten gaan van hand tot hand. Een uurtje later beginnen we dan te lopen. Heerlijk, de eerste optocht is begonnen! Over de “kleine” optocht van zondag lopen we meestal een uurtje of 2. Sommige stukken zijn rustig qua mensen langs de kant, op andere stukken stukken staan de mensen rijen dik te kijken. Vooral de Akerstraat (de belangrijkste winkelstraat hier in Kerkrade-West) is één van de mooiste stukken van deze optocht. De tijd gaat helaas echt razendsnel en voor ik het doorheb loopt de optocht alweer op z’n eind. De optocht op zondag is, in tegenstelling tot die op maandag, een optocht die langzaam doodbloedt. Als je op een gegeven moment een bepaald punt bent gepasseerd valt hij langzaam maar zeker uiteen. Wij lopen meestal door tot aan de snackbar om daar even een vette hap naar binnen te werken. Een groot gedeelte van de groep gaat naar huis om spullen naar huis te brengen zoals de karren en de zwieperbuizen met balonnen en anderen maken zich uit de voeten om nog even wat uit te rusten (we praten dan over ongeveer tussen 4 en 5 ’s middags). Een ander deel van de groep, waaronder ik uiteraard, gaat lekker verder met feestvieren in één van de naburige feestzalen of cafés. Als ik ga zitten of liggen is het met mij namelijk afgelopen, maar als ik lekker blijf doorgaan hou ik het ook vol tot diep in de nacht. Heerlijk vind ik het, ik kan er geen genoeg van krijgen! Vanuit Kerkrade-West pakken we rond half 9 een taxi richting de markt in Kerkrade centrum waar we om 9 uur de rest van de groep weer treffen. In de verschilende café´s in het centrum gaan we dan even flink feesten waarna de eersten tegen 1 uur ´s nachts beginnen af te vallen. Dat is eigenlijk ook het meest verstandige omdat we de dag erna een hele flinke optocht voor de boeg hebben en al erg vroeg moeten beginnen met schminken. Toch kan ik het meestal niet laten te blijven tot na tweeen…

Op maandagochtend moet ik me altijd met veel pijn en moeite uit m´n bed takelen. Droge mond, zwaar hoofd…. Je kent het wel…. Douchen, koffie, sigaretten, spek en ei, aankleden, wat smsjes beantwoorden, karren opnieuw bevoorraden (in willekeurige volgorde) en dan de deur uit. Samen met de buurman rij ik de karren en nog veel meer zooi met zijn aanhangwagen naar de verzamelplaats op Bleijerheide, waar de eersten van het schminkteam meestal rond dezelfde tijd arriveren. Wederom ben ik één van de eersten die geschminkt wordt. Het is dan ongeveer half 10 ´s ochtends. Als ik klaar ben met schminken vertrek ik samen met een paar leden die ook klaar zijn richting de opstelplaats waar het meestal lange wachten kan beginnen. Langzaam maar zeker komen alle geschminkte leden aanzetten bij de opstelplaats tot we zijn aangezweld tot een bonte groep van 30 man. Hier nemen we lekker de dag van gisteren door en verheugen we ons op alles wat nog komen gaat. Tussendoor loop ik zo af en toe richting het Ackensplein waar ik met dik kippenvel op de armen elke keer weer sta te genieten van wat zich voor mijn ogen afspeelt. Een lekker groot plein vol groepen, wagens, harmonieën en vooral veel herrie en bonte kleuren. Het blijft elke keer weer fantastisch om te zien. Uiteraard worden de nodige foto´s gemaakt en amuseert iedereen zich alweer met de meegenomen voorraden proviand en drank. Dit jaar zal de optocht zelf even na 11 uur gaan vertrekken en wij zullen met ons nummer 90 ongeveer 2 uur later aan de beurt zijn. Optocht lopen in Kerkrade centrum op carnavalsmaandag is voor mij 1 van de mooiste momenten die er zijn. Drie uur lang geniet ik met volle teugen. Het moment dat we via de Hoofdstraat de markt opdraaien waar duizenden mensen zich hebben verzameld om alles te zien is een onbeschrijflijk moment. Na de markt ontaardt de optocht zeer abrupt in een enorme heerlijke chaos. We parkeren de karren en zoeken snel een plekje op de voor ons beroemde muur. We gaan ons hier nog de nodige uurtjes vermaken met alle groepen die nog langs moeten komen en doen hier niets anders dan genieten van de geweldige chaos die zich voor ons afspeelt. Als de optocht dan echt ten einde is waaiert de groep zo´n beetje over het hele centrum uit. Iedereen gaat dan lekker zijn eigen ding doen. De één gaat Chinees eten, de ander gaat Grieks eten, weer een ander vis of patat, sommigen gaan spullen naar huis brengen, anderen gaan even uitrusten en weer anderen eten snel wat en duiken vervolgens weer snel een kroeg in om door te feesten (waaronder natuurlijk ikmijzelf). Tegen 8 uur treffen we ons weer allemaal bij het afgesproken café om vervolgens tot in de kleine uurtjes flink los te gaan in de wondere wereld van het Kerkraadse carnavalsleven. We blijven meestal niet al te lang hangen in dezelfde kroeg maar verdelen onze tijd over een stuk of 10 kroegen in de stad. Uiteraard blijven we wat langer plakken in de kroegen waar het gezelliger is.

Op dinsdag continueren we onze carnavalsmarathon. Gelukkig hoeven we deze dag niet achterlijk vroeg op te staan om ons voor te bereiden op een optocht. Als het even mee zit kan ik dit jaar tot een uurtje of tien in mijn nest blijven liggen waarna ik mijn ochtendritueel (zie hierboven bij gisterochtend) herhaal. Rond 11 uur vertrekken we weer naar de verzamelplaats waar we weer allemaal geschminkt worden. Als iedereen klaar is rond een uur of 1 a half 2 vertrekken we gezamenlijk richting de markt om daar te gaan genieten van het sinds jaar en dag welbekende Klone Konkoer of Klone Trekke. Een scala aan artiesten trekt op de bühne voorbij uiteraard nemen we zelf ook deel door ons zo goed mogelijk te presenteren op de catwalk aan de duizenden mensen op de markt en alle mensen die thuis voor de tv zitten te kijken. Bij goed weer brengen we onze tijd lekker buiten door, bij slecht weer duiken we de kroeg in. ´s Avonds als we gegeten hebben gaan we in de Rodahal kijken welke groep uiteindelijk het concours gewonnen heeft en halen we tevens onze eigen wimpel als bewijs van deelname op. Daarna lekker wat eten en vervolgens weer flink doorfeesten in alle kroegen die Kerkrade rijk is. Als het tegen half 12 begint te lopen krijgen we langzaam buikpijn want we weten dat het einde nabij is. Samen gaan we nog 1 keer terug naar de Rodahal om daar de traditionele sleuteloverdracht (officiële afsluiting van het Kerkraadse carnaval) bij te wonen. Ik kan er niets aan doen af en toe een traantje te moeten wegpinken bij deze gelegenheid. Terugdenkend aan al het moois dat we dit jaar weer hebben meegemaakt en vooruitdenkend aan het feit dat we nu weer een heel jaar moeten wachten tot het weer zover is… Een aantal van onze groep kan het meestal niet laten om da de officiële afsluiting toch weer terug te gaan naar de markt en lekker in de kroegen daar verder te feesten totdat daar de deuren echt dichtgaan. Dit jaar hoef ik godzijdank niet te werken op aswoensdag dus waarschijnlijk ben ik dit jaar echt tot het aller allerlaatste moment erbij! Vroeger presteerde ik het wel vaker om met de eerste bus van woensdagochtend naar huis te komen. Dat gaat me dit jaar waarschijnlijk niet meer lukken. Lekker feesten tot ik echt door mijn benen begin te zakken en dan op zoek naar een taxi.

Op woensdag blijf ik het liefst de gehele dag in bed liggen. Afgelopen jaar heb ik gewerkt, een regelrechte hel. Ik ben geen stuiver meer waard na die dagen. Alles doet pijn, mijn stem is volledig verdwenen, mijn lichaam heeft nog dagen nodig om alle alcohol te verwerken en ik voel me triest en ongelukkig. Aswoensdag is voor mij echt de ergste dag van het jaar, een regelrechte ramp. Op deze dag is het moeilijk voor mij om de dingen positief in te zien…. Carnaval is voor mij echt puur genieten. Ik heb het via mijn moeder, en die had het weer van haar vader, met de paplepel ingegoten gekregen. De vereniging is alles voor me en carnaval zal altijd mijn allergrootste hobby blijven!

Vöal vasteloavendsjrus en jiderinne ing zouw jouw vasteloavend jewunsjt,

d'r Tim oes Kirchroa.

Travelling

19 dec 2007, 22:45
Vakanties, reizen... heerlijk! Ik kan er geen genoeg van krijgen. Net terug van een weekendje Londen en nu alweer zin in de volgende trip. Laar mij maar lekker over de aardbol rondgaan, dan ben ik gelukkig

Welke landen ben ik al allemaal geweest?
In willekeurige volgorde: Cambodja, Maleisië, Cuba, Amerika, Frankrijk, Spanje, Zwitserland, Griekenland, Duitsland, Italië, Engeland, Egypte, Thailand, Laos, en uiteraard allerlei trips in de Benelux zelf.

Welke bestemming is favoriet?
Italië als land blijft hoe dan ook favoriet, heerlijk, je straft me niet als je me daar elk jaar heenstuurt Rome was adembenemend, maar ook Toscane is prachtig. En dan het eten... verukkelijk! Ook van Azië kan ik meer dan genieten. Plekken als Angkor Wat in Siem Reap en het Royal Palace in Bangkok waren echt helemaal geweldig. Cuba was heel apart, met Havana als absoluut hoogtepunt, wat een heerlijke stad! Ook stedentrips doe ik graag. Steden als Barcelona, New York, Rome en Londen waren super.

Amerika
Momenteel overheerst m'n Amerika tik weer flink. Het begon met New York en Washington in 2004. Dat waren echt 9 fantastische dagen. In 2006 ben ik nar Florida geweest, dat was ook erg gaaf. Voor juli 2008 hebben we inmiddels 3 weken westkust geboekt. Lekker met een auto Californie doorkruisen en als extratje daar een paar dagen Vegas en de Grand Canyon erbij. Ik kan nu al niet meer wachten tot we eindelijk kunnen gaan!

Verdere plannen
Een absolute droom is een American Football wedstrijd uit de NFL bijwonen. Daarom zit ik al voorzichtig wat te denken en te plannen om in 2009 een kleine week Boston te gaan doen en daar dan een wedstrijd van de Patriots aan te koppelen. Verder ben ik in Azië nog lang niet klaar, Vietnam en Birma staan hoog op m'n lijst; maar ook China, Nepal en India staan daar ooit nog eens op de planning. Beestjes kijken in Afrika is ook een serieuze optie voor 2009. Kenia en Tanzania lijkt me fantastisch. Mexico wil ik ook absoluut een keer naartoe. Sowieso wil ik meer van Latijns Amerika zien. Inca trail in Peru, Chili, Brazilië, etc. zou ook wel heel gaaf zijn. Maar lekker weer naar het Caribisch gebied zou ook heerlijk zijn. Wat stedentrips betreft staan Parijs (ik wil het Louvre zien!!!), Istanbul, Praag en Wenen hoog bovenaan mijn lijst. Voor 2008 komt er denk ik sowieso nog lekker een weekje relaxen aan de Costa Blanca bij met m'n Zwitserse vrienden. Ook ben ik bij vrienden in Bristol uitgenodigd dus dat gaat er hopelijk ook nog snel aankomen. En tot slot zit ik in juni sowieso een weekje in Zwitserland met het EK Voetbal (ik hoop dat ik kaarten krijg toegewezen!).

Waar ga ik heen terug?
Naar Italië en Amerika zal ik denk ik de rest van m'n leven blijven teruggaan. In beide landen ben ik nog lang niet klaar. Als de kosten beperkt moeten gaan worden is Egypte weer een heel serieuze optie om nog eens te doen. Maar ook in Rome en New York kom ik zeker terug.

Met wie reis ik?
Dat verschilt echt per reis. Ik heb denk ik het meest gereisd met m'n nichtje Charlotte en haar man (o.a. Cambodja en Cuba). Ook reis ik erg graag met m'n Zwitserse vrienden Gina, Paul, Samantha en Florence (o.a. Florida en Spanje). Maar ook Danielle blijft hoog scoren op het lijstje van favo reispartners (o.a. New York en Londen).

Ok, that's it zo'n beetje. Een klein beetje inzicht in mijn op één na grootste hobby. Binnenkort een nieuw stukje over mijn allergrootste hobby!